Metamorfose in Beeld

De schilderijen verkennen thema’s van transcendentie en spirituele diepte, waarbij parallellen worden getrokken tussen het Suprematisme en de Vlaamse Primitieven. Het Suprematisme, vertegenwoordigd door kunstenaars zoals Kazimir Malevich, gebruikt abstractie om voorbij het zichtbare te reiken en het transcendente te verkennen. Geometrische vormen en minimale kleurenschema’s nodigen de kijker uit om verder te kijken dan oppervlakkige vormen en een gevoel van spirituele diepte te ervaren.

De Vlaamse Primitieven, zoals Jan van Eyck en Rogier van der Weyden, benaderen transcendentie door middel van realisme en gedetailleerde weergave. Hun werken combineren realistische details met symbolische verwijzingen naar het goddelijke en het bovennatuurlijke. Deze benadering nodigt de kijker uit om dieper te graven dan het oppervlak en de diepere betekenissen van het werk te ontdekken. Mijn schilderijen combineren deze benaderingen, waardoor een unieke en diepgaande artistieke ervaring ontstaat.

Op het eerste gezicht lijken de Vlaams Primitieven en het Suprematisme onoverbrugbare tegenpolen in de kunstgeschiedenis. De Vlaams Primitieven, met hun minutieuze detaillering, rijke symboliek en religieuze devotie, belichamen de meesterlijke ambacht en spiritualiteit van de late middeleeuwen en vroege renaissance in Vlaanderen. Het Suprematisme, daarentegen, is een moderne kunststroming die de zuiverheid van geometrische vormen en kleuren nastreeft, waarbij alle traditionele representaties worden losgelaten in de zoektocht naar universele abstractie.

Toch ontstaat er een fascinerende dialoog wanneer we deze stromingen in synthese brengen, en deze onverwachte verbinding leidt ons naar een nieuw artistiek hoogtepunt: het Vlaams Suprematisme. Deze synthese versterkt beide stromingen tot het sublieme door hun schijnbare tegenstellingen te overbruggen en te verenigen.

De detaillering en vakmanschap van de Vlaams Primitieven worden niet verdrongen maar juist verheven in de abstracte vormen van het Suprematisme. De precisie en aandacht voor symboliek van bijvoorbeeld Jan van Eyck vinden een verrassende echo in de strakke lijnen en kleurvelden van Kazimir Malevich. Deze combinatie brengt een diepte en betekenis aan abstractie die verder gaat dan pure vorm – het transcendeert tot een spirituele en emotionele ervaring.

Tegelijkertijd verrijkt het Suprematisme de visie van de Vlaams Primitieven. De abstractie biedt een nieuwe lens waardoor de complexiteit en de verfijning van de middeleeuwse meesters kunnen schitteren in een moderne context. Het creëert een ruimte waarin de tijdloze schoonheid en symboliek van het verleden harmonieus samenvloeien met de vooruitstrevende expressie van de toekomst.

Vlaams Suprematisme is dus niet slechts een samensmelting van stijlen, maar een symbiose die beide stromingen verheft. Het onthult een diepere waarheid over kunst: dat in de ontmoeting van tegenpolen een nieuwe, sublieme werkelijkheid kan ontstaan, waarin het beste van beide werelden samenkomt in een krachtige en vernieuwende artistieke uitdrukking.

In het werk van de Vlaamse Primitieven speelt kleur naast realisme vaak een symbolische rol, waarbij elk kleurenpalet op een doordachte manier is gekozen om de diepte van de betekenis en de intensiteit van de emotionele impact van het werk te versterken en de kijker te betrekken bij de rijke symboliek van de kunstwerken.